تأثیر قوانین اتاق درمان بر پیشرفت مراجع
اتاق درمان و در نگاه کلی، روان درمانی مانند سایر بخش‌های زندگی اجتماعی چارچوب و قواعد خاص خود را دارد. از این رو، توجه به این امر، یکی از اصلی‌ترین اصول درمان به شما می‌رسد. عدم توجه به قواعد مشخص درمان نه تنها به سلامت مراجع کمک نمی‌کند، بلکه در نهایت باعث آسیب‌های جبران‌ناپذیر به او نیز می‌شود.
بر این اساس، توجه به چارچوب‌های درمانی، نکته مهمی است که در مسیر درمان باید به آن توجه شود و درمانگر از آن در جهت پیشرفت سیر درمان استفاده کند. با توجه به این موضوع، در ادامه به بررسی برخی از قواعد درمانی می‌پردازیم.
محدودیت زمانی جلسات
در راستای بررسی قوانین اتاق درمان، یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که باید به آن توجه شود، محدودیت زمانی جلسات است. زمان جلسات درمان با توجه به نیاز مراجع و تشخیص درمانگر مشخص می‌شود و هر گونه تغییر در آن باید بر اساس گفت و گو و رضایت مراجع و درمانگر باشد.
لازم به ذکر است، محدودیت جلسات درمانی، صرفاً به این معنی نیست که اگر مراجع به تعداد جلسات بیشتری در هفته نیاز داشت یا اتفاق مهمی در مسیر برای او پیش آمد، درمانگر موظف نیست که به آن رسیدگی کند. در این موارد، درمانگر بر اساس، شرایط مراجع سعی می‌کند، زمانی را برای او در نظر بگیرد و چالش پیش آمده را بررسی کند.
هزینه هر جلسه
هزینه جلسات نیز موضوع مهم دیگری است که در بررسی قوانین اتاق درمان باید به آن پرداخته شود. زمانی که درمانگر از مراجع خود، هزینه دریافت می‌کند، در واقع این پیام را می‌دهد که او هم در ساختن مسیر درمان شریک است و صرفاً درمانگر نیست که در این زمینه تلاش می‌کند.
هزینه جلسات درمان نیز بر اساس موقعیت مراجع تعیین می‌شود و این موضوع نیز در اتاق درمان قابل بحث است. زمانی که از پول در جلسات درمانی صحبت می‌کنیم، صرفاً این موضوع از پیش تعیین شده نیست و کاملاً بر اساس توافق طرفین صورت می‌گیرد.
عدم ارتباط فیزیکی مراجع و درمانگر در خارج از فضای درمان
اساس اتاق درمان و در حالت کلی، رابطه درمانی بر پایه مراقبت از مراجع است. در واقع درمانگر با ایجاد فضای امن از احساساتی که مراجع آن‌ها را به شکل کلمات نشان می‌دهد، مراقبت می‌کند. از این رو، هرگونه تماس فیزیکی بین مراجع و درمانگر، خلاف قواعد درمانی است و در صورت بروز چنین از طرف مراجع با درمانگر، درمان خاتمه یابد و با توجه به شرایط مراجع، بهتر است او به درمانگر دیگری ارجاع داده شود. همچنین در ادامه لازم به ذکر است، ارتباط مراجع و درمانگر، صرفاً محدود به اتاق درمان می‌شود و هر گونه ارتباطی خارج از اتاق درمان خلاف قواعد درمانی است و در صورت بروز این چالش‌ها بهتر است که سریعاً درمان خاتمه یابد.
عدم توصیه به مراجع
درمانگر در اتاق درمان، از تجربیات مختلف مراجع، مراقبت می‌کند. از این رو، در ایجاد اتحاد درمانی، هر گونه توصیه به مراجع خارج از چارچوب درمان است و باید از آن فاصله گرفت. در مسیر درمان، آنچه که اهمیت دارد، توجه به ظرفیت درونی مراجع برای پذیرفتن مسئولیت زندگی خودش است.
زمانی که درمانگر سعی می‌کند، با توصیه‌های خود، مراجع را به مسیر مشخصی هدایت کند، نه تنها قدرت تصمیم‌گیری برای زندگی را از مراجع می‌گیرد، بلکه در نهایت این رابطه به مسیری می‌رود که مراجع با وابستگی به درمانگر اختگی و عدم توانایی را تجربه می‌کند.
رازداری درمانگر
اصل دیگری که در بررسی قواعد اتاق درمان، باید به آن پرداخته شود، رازداری درمانگر است. مراجع در اتاق درمان آسیب پذیر ترین چهره خود را به نمایش می‌گذارد و رازداری و توجه درمانگر به احساساتی که او تجربه می‌کند باعث اطمینان مراجع به او می‌شود و در نهایت با توجه به تجربیات گذشته خود، مسیر متفاوتی را تجربه می‌کند.
چرا توجه به قوانین اتاق درمان مهم است؟
در این مقاله به قوانین اتاق درمان مانند، هزینه جلسات درمانی، محدودیت ساعت درمان، رازداری درمانگر و عدم ارتباط فیزیکی مراجع و درمانگر پرداخته شد. اهمیت توجه به هر کدام از این قواعد به حدی است که می‌تواند پایه و اساس یک درمان موفق را رقم بزند. همان طور که می‌دانید، هر کدام از این قواعد در جایگاه خودشان مهم هستند و به مراجع کمک می‌کند که با اعتماد به درمانگر، احساسات خود را بروز دهد و با کمک او سیر درمان را بخوبی پیش ببرد.
امیدوارم از مقاله امروز لذت برده باشید و به شما کمک کرده باشد. لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید.
برای مشاوره رایگان سیستم مدیریت هوشمند مراکز روانشناسی بر روی لینک زیر کلیک کنید.
مقالات مرتبط:
اهمیت رابطه درمانی در سیر پیشرفت مراجع
رابطه درمانی بی قید و شرط چه تاثیری در روند درمان دارد؟