فیبروم رحمی چیست و چگونه درمان می شود؟
یکی از بیماری های زنان که متاسفانه در برخی موارد دارای هیچ گونه علائم ظاهری نیز نمی باشد، فیبروم رحمی است. فیبروم، توده های خوش خیمی هستند که در بخش رحم رشد کرده و در بسیاری از موارد به راحتی قابل تشخیص نمی باشند. در این مقاله با فیبروم؛ علائم و روش های درمان آشنا خواهیم شد.
متداول ترین علائم فیبروم رحمی
تشخیص هر یک از انواع فیبروم رحم، کار چندان ساده ای نیست. در برخی موارد شما با داشتن یک توده بسیار کوچک می توانید علائم این بیماری را مشاهده کنید. اما گاهی نیست ممکن است، توده های فیبرومی در داخل یا خارج رحم به قدری بزرگ باشند که باعث تورم شکم شود، اما هنوز علائم به درستی قابل تشخیص نباشند. البته این که علائم به راحتی قابل تشخیص هستند یا خیر، بیشتر از هر چیزی به نوع فیبروم شما بستگی دارد. معمولا در فیبروم هایی که در داخل حفره رحم قرار دارند، علائم با شدت بیشتری خود را نشان داده و به سادگی می توان آن ها را تشخیص داد. اما برعکس فیبروم هایی که در خارج حفره رحم قرار دارند، به راحتی قابل تشخیص نیستند. اما به طور کلی از جمله نشانه های فیبروم رحم می توان به موارد زیر اشاره نمود:
خونریزی شدید در دوران قاعدگی
خونریزی بین دوره های قاعدگی
درد در ناحیه لگن و شکم
طولانی شدن دوره های خونریزی قاعدگی
اختلال در قاعدگی
کمردرد
تورم شکم
درد در حین رابطه جنسی با همسر
نفخ شکم
یبوست
اگر چه علائم این بیماری می تواند با علائم دیگر بیماری ها نیز مشترک باشد. اما شما می بایست نسبت به اولین نشانه های بیماری حساسیت به خرج دهید. مهمترین نشانه های این بیماری نیز مشکلاتی در خونریزی دوران قاعدگی زنان می باشد.
عوامل خطر فیبروئید رحمی
عوامل مختلفی می تواند باعث ایجاد و رشد فیبروم رحم در زنان شود. برخی موارد نیز می تواند احتمال بروز این بیماری در زنان را افزایش دهد. به عنوان مثال تعدادی از این عوامل خطر عبارتند از:
سابقه خانوادگی و ژنتیکی: اگر مادر، خواهر و اقوام درجه یک شما مبتلا به فیبروم رحمی هستند، احتمال ابتلا شما به این بیماری بسیار است.
اختلال هورمون ها در بدن: برخی هورمون ها مانند استروژن و پروژسترون که در بدن زنان ترشح می شود، ممکن است قبل و بعد از دوران عادت ماهیانه، دچار اختلالاتی شده و باعث رشد فیبروم در رحم شما شوند.
بارداری: در هنگام بارداری تغییرات هورمونی شدت پیدا کرده و احتمال ابتلا شما به فیبروم رحم در این دوران بسیار است.
افراد بالای 30 سال: بروز این بیماری در افراد میانسال و کهنسال بسیار بیشتر از نوجوانان و جوانان دیده می شود.
روش های تشخیص فیبروئید رحم
جدا از توجه به نشانه های فیبروئید رحم، شما از طرق دیگر نیز می توانید از ابتلا به این بیماری اطمینان حاصل نمایید. انجام برخی آزمایشات و عکسبرداری ها می تواند به پزشک در تشخیص صحیح بیماری فیبروم و نوع آن کمک بسیاری کند. از جمله روش های تشخیص این بیماری می توان به سونوگرافی، ام آر آی لگن، سونوگرافی هیستوگرام، هیستروسالپنوگرام، هیستروسکوپی، نمونه برداری از رحم و ... اشاره کرد. در روش سونوگرافی اشعه به ناحیه داخل واژن و لگن خاصره تابانده شده و عکسبرداری انجام می شود. در روش سونوگرافی هیستوگرام یک مایع به داخل واژن و رحم تزریق شده و سپس سونوگرافی انجام می شود. علت این امر تشخیص دقیق تر توده های رحمی است. معمولا در سونوگرافی معمولی، برخی فیبروم ها به درستی تشخیص داده نمی شوند.
گرید فیبروم ها
برای تشخیص روش مناسب برای درمان فیبروم، معمولا فیبروم ها و توده ها را درجه بندی می کنند. البته این نوع درجه مخصوص فیبروم هایی که است که در نزدیکی حفره رحم قرار دارند و به فیبروم ساب موکوزال مشهور هستند.
فیبروم با گرید و درجه 0: این نوع فیبروم ها بیشتر از 90 درصد در داخل حفره رحم قرار دارند.
فیبروم با گرید و درجه 1: این نوع فیبروم ها حدود 50 تا 90 درصد در داخل حفره رحم قرار دارند.
فیبروم با گرید و درجه 2: این فیبروم ها کمتر از 50 درصد در داخل حفره رحم قرار دارند.
روش های درمان فیبروم های رحمی
این که چه روش درمانی برای درمان فیبروم رحمی مناسب است، به عوامل مختلفی بستگی دارد. شرایط عمومی بیمار، نوع فیبروم، درجه و گرید فیبروم، سایز فیبروم و ... از جمله عواملی هستند که نوع درمان را مشخص می کنند. اولین روش درمان این بیماری، معمولا تجویز برخی داروهای کنترل کننده است. این داروها سطح هورمون های استروژن و پروژسترون را کنترل کرده و باعث کوچک شدن توده ها می شوند. روش دیگری که برای درمان این بیماری توصیه می شود، درمان به روش جراحی است. در این روش معمولا تعداد و اندازه فیبروم ها بزرگ بوده با عمل جراحی می توان این توده ها را خارج نمود. البته در مواردی نیز از روش لاپاراسکوپی برای درمان استفاده می شود. البته روش های آسان تر و ایمن تری نیز برای درمان فیبروم وجود دارد. استفاده از اشعه برای شکستن فیبروم ها و جراحی غیر تهاجمی دیگر روشی است که برای بیمار و پزشک آسان تر می باشد. اما در برخی موارد هیچ از روش های فوق جواب نداده و پزشک مجبور به برداشتن رحم می شود. در این شرایط دیگر امکان بارداری برای فرد وجود نخواهد داشت.
نکاتی در خصوص فیبروم های رحمی
پس از مشاهده اولین نشانه های گفته شده، اعتماد به نفس خود را از دست ندهید و برای تشخیص صحیح به پزشک متخصص مراجعه کنید.
در صورت تایید وجود فیبروم در بدن شما، برای اطمینان از غیر سرطانی بودن فیبروم ها، آزمایشات و معاینات دقیق تری انجام شود.
وجود فیبروم در رحم دلیلی بر عدم توانایی بارداری فرد نمی باشد. البته در مواردی ممکن است وجود فیبروم باعث چنین مشکلی بشود که برای درمان آن راه های بسیاری وجود دارد. بنابراین نباید به سرعت ناامید شوید.
در خصوص انتخاب بهترین شیوه برای درمان فیبروم، به پزشک خود اعتماد کنید.
در صورتی که در هنگام قاعدگی خون زیادی از دست می دهید، بهتر است از رژیم غذایی با آهن بیشتر استفاده نمایید.
اکثر فیبروم ها نیاز به عمل جراحی ندارند. تنها بخش اندکی از فیبروم ها می بایست با عمل جراحی برداشته شوند. پس در این مورد جای نگرانی بسیاری وجود ندارد. بهتر است به توصیه های پزشک خود اعتماد کنید.
لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام
درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید
"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"
https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-what-is-uterine-fibroids-and-how-is-it-treated