پیشگیری و درمان زخم های دیابتی
دیابت معمولا باعث زخم های دیابتی می شود. زخم های دیابتی، زخم هایی روی پوست هستند که به روش های عادی بهبود نمی یابند. این بیماری معمولا پا ها را مورد هدف قرار می دهد اما ممکن است در جاهای دیگر نیز مانند دستان یا پوست روی شکم مشاهده شود.
اینکه چرا داشتن دیابت احتمال ابتلا به زخم های دیابتی را افزایش می دهد، دلایل متعددی دارد. یکی از علائم اصلی دیابت، قند خون بالا می باشد. با گذر زمان، قند خون بالا می تواند به اعصاب و عروق خونی آسیب جدی وارد سازد. این موضوع باعث کاهش جریان خون به اندام ها مخصوصا دست ها و پاها می شود که شرایط را برای بهبودی زخم ها سخت می کند و حتی باعث عفونت بافت مورد نظر می شود. همچنین دیابت با بیماری دیگری مرتبط است که بیماری شریانی محیطی یا P.A.D. نام دارد که باعث کاهش جریان خون به پاها می شود.
آسیب عصبی نیز باعث می شود در احساس درد یا دیگر علائم زخم های دیابتی و عفونت مشکل داشته باشید و نتوانید زخم های کوچک را قبل از این که به زخم های بزرگ تبدیل شوند، درمان کنید. زخم های دیابتی بسیار خطرناک هستند چراکه می توانند باعث عفونت های جدی و حتی قانقاریا (مردن بافت در اثر نرسیدن خون و مواد مغذی به آن) شوند. در بیشتر موارد، تنها راه درمان عفونت یا قانقاریا قطع عضو مورد نظر می باشد.
زخم های دیابتی را چگونه درمان کنیم؟
اگر به زخم های دیابتی مبتلا شدید یا متوجه تغییری در پوستتان شدید که درباره آن مطمئن نبودید بدون معطلی به پزشک خود مراجعه کنید. معمولا در این مواقع با بهره گیری از دبریدمان (برداشتن بافت آلوده از زخم) پزشک بافت را پاکسازی کرده تا زخم بهبود پیدا کند. پزشک همچنین ممکن است راهکار هایی برای جلوگیری از عفونت و بزرگ شدن آن به شما پیشنهاد دهد. برخی از آن ها عبارتند از:
تمیز کردن روزانه زخم
از آب و صابون برای این کار استفاده کنید مگر اینکه پزشک شما شوینده دیگری را به شما پیشنهاد کند. از هیدروژن پراکسید استفاده نکنید و حتی الامکان، از وان برای استحمام استفاده نکنید چون می تواند روی فرایند بهبود تاثیر منفی داشته باشد و عفونت زخم را بیشتر کند.
پوشاندن و بانداژ کردن زخم
شاید شما هم شنیده باشید که رسیدن هوا به زخم و باز بودن روی آن می تواند بهبودی آن را تسریع کند اما علی رغم باور عمومی مردم، متخصصان به این نتیجه رسیده اند که نبستن زخم می تواند درمان آن را کندتر کند و عفونت را در آن محل افزایش دهد.
برداشتن فشار از روی زخم ، مخصوصا در پاها
این بدان معناست که شما باید از عصا یا پاپوش های مخصوص استفاده کنید. کاهش فشار و تحریک زخم به بهبودی سریع تر آن کمک می کند.
استفاده از دارو های موضعی پیشنهادی پزشک
کنترل میزان قند خون
مراقبت از قند خون علاوه بر کمک به بهبود زخم های دیابتی، از بوجود آمدن آنها نیز جلوگیری می کند.
روش های درمانی بیشتر
اگر زخم شما در طی یک ماه بهبود نیافته یا به به عفونتی تبدیل شده که در استخوان هم پخش شده، شما ممکن است به روش های درمانی دیگری نیاز داشته باشید. این روش ها شامل جراحی (برداشتن اندام هایی که فشار ایجاد می کنند، مانند پینه های پا) و اکسیژن درمانی (تنفس اکسیژن خالص در اتاق های مخصوص برای بهبود بدن) می شوند. اما اگر زخم پیشرفت کند و به قانقاریا تبدیل شود و بافت از بین برود، پزشک ممکن است بافت مرده را طی عمل جراحی از بدن جدا کند.
راهکارهایی برای پیشگیری از زخم های دیابتی
قند خون خود را همیشه کنترل کنید.
بهترین راه برای جلوگیری از تبدیل شدن زخم های کوچک به زخم های بزرگ دیابتی، کنترل قند خون به صورت منظم می باشد. اگر مشکلی در کنترل قند خون خود دارید در این زمینه حتما با پزشک خود صحبت کنید، تا او تغییرات لازم را در دارو ها و سبک زندگی شما ایجاد کند و قند خون شما را در بازه نرمالی نگه دارد. حتی اگر میزان قند خون شما تقریبا ثابت و عادی می باشد، بهتر است پزشک خود را به طور منظم ملاقات کنید. به ویژه اگر به بیماری عصبی خاصی مبتلا شده باشید؛ چون در آن صورت شما نمی توانید آسیب وارده به پوست و یافت ها را حس کنید و برای تشخیص بیماری به یک پزشک نیاز پیدا می کنید.
پوست خود را هر روز کنترل کنید (به پوست پاها توجه ویژه ای داشته باشید)
به دنبال هرنوع تاول، بریدگی، شکستگی، قرمز شدگی، نقاط یا مناطق سفید، کال (بافت فیبری که در محل جوش خوردن استخوان شکسته بوجود می آید و کم کم سخت و کمی برجسته می شود)، رنگ پریدگی یا دیگر تغییرات بگردید. نه تنها داشتن درد، بلکه احساس گرما یا سرمای بیش از حد می تواند نشانه این باشد که شما یک زخم باز روی پوستتتان دارید و اصلا آن را حس نمی کنید.
زخم های دیابتی معمولا در سینه ی پا یا در پایین انگشت شست پا شکل می گیرند، پس مطمئن شوید که آن را هر شب چک می کنید. اگر مشکلی مشاهده کردید یا چیزی غیرعادی بنظر آمد حتما پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف سیگار را متوقف کنید.
کشیدن سیگار باعث آسیب به عروق خونی، کاهش جریان خون و درنتیجه کاهش سرعت بهبودی می شود و احتمال ابتلا به زخم های دیابتی و قطع عضو را بالا می برد.
با پای برهنه راه نروید
آسیب رسیدن به پاها می تواند احتمال ابتلا به بیماری های جدی تر را افزایش دهد. پوشیدن کفش هایی که پاها را تماما می پوشاند می تواند از این آسیب جلوگیری کند. حتی ممکن است پزشک برای شما کفش هایی تجویز کند که خطر زخمی شدن پا را کاهش دهد.
لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام
درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید
ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"
https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-diabetic-ulcers-and-sores