ارتباط چشمی با بیماران
ارتباط چشمی با بیمار یکی از اصولی است که در تمامی طول مصاحبه با وی می تواند قابل استفاده باشد و در صورت استفاده درست از این مهارت،ما به یک ابزار قوی در برخورد با بیماران و جذب آنها دست یافته ایم.
ارتباط چشمی با بیمار چگونه است؟
تقریبا برای همه ما پیش آمده است که برای خرید به یک فروشگاهی برویم که فروشنده در حال بازی کردن با گوشی خودش است و زمانی که متوجه حضور ما می شود اصلا سرش را از روی گوشی بلند نمی کند و در همان حالت سعی می کند تا جواب ما را بدهد. حسی که در آن لحظه داشته ایم را مسلما دوست نداریم که هیچ وقت تجربه کنیم و در برخی مواقع آن قدر ناراحت می شویم که دیگر به هیچ عنوان برای بار دوم به آن فروشگاه مراجعه نمی کنیم. یا خیلی از افراد این مشکل را دارند که نمی دانند در زمان صحبت کردن با دیگران باید کجا را نگاه کنند! به دهان، به چشم ها و یا این که مثل برخی افراد به زمین خیره شوند. البته این مثال ها در خصوص موارد کلی بود که در جامعه با آن روبرو هستیم و این قضیه در ارتباط چشمی با بیمار نیز صادق است و در صورت عدم برقراری چنین ارتباط چشمی، امکان برخورد مناسب با بیمار و همچنین متقاعد سازی وی را کم کرده ایم. همان طور که در مثال های بالا هم مشاهده کردید،ارتباط چشمی مناسب خیلی می تواند در روابط ما موثر باشد و نتیجه دو مکالمه را که از همه جهات مشابه همدیگر هستند و فقط وفقط تفاوت آن ها در ارتباط چشمی است را به صورت کلی متفاوت کند.
ارتباط چشمی با بیمار چه تاثییری در روابط ما دارد؟
اگر بدانیم که چه گونه ارتباط چشمی مناسبی را برقرار کنیم مسلما نتایج گفت و گو های ما دچار تغییر و تحول جدی خواهد شد البته اصلا منظور من این نیست که ارتباط چشمی همه چیز است مسلما اگر ما صحبت قابل قبول و متقاعد کننده ای نداشته باشیم هر چه قدر هم مهارت ارتباط چشمی را بلد باشید نمی توانید در آن گفت و گو موفق باشید. اما باید به این نکته هم دقت داشته باشیم که ارتباط چشمی مناسب به همراه گوش دادن موثر می تواند در نتیجه مذاکرات تاثیر بسیار زیادی داشته باشد. در برخورد با بیماران نیز به همین صورت است و با برقراری ارتباط چشمی با بیمار قادر خواهیم بود میزان متقاعد سازی آنها را به میزان زیادی افزایش دهیم.
اگر ارتباط چشمی نداشته باشیم چه می شود؟
عدم ارتباط چشمی نه فقط در رابطه با بیمار بلکه در تمامی زمینه ها می تواند آسیب زا باشد اگر یک فروشنده ارتباط چشمی مناسبی برقرار نسازد مطمعنا بسیاری از مشتریان خود را برای همیشه از دست خواهد داد. اگر رئیس و یا یک مدیر باشید و در مذاکرات خودتان این ارتباط چشمی نداشته باشید مسلما شرکت شما پیشرفتی نخواهد داشت چون نمی توانید با شرکت های دیگر در تعامل باشید و مهم تر از همه این ها این است که اگر نتوانید با خانواده و دوستانتان ارتباط چشمی خوبی برقرار کنید در خیلی از مواقع تنها خواهید ماند چون دیگران از گفت و گو با شما حس خوبی نخواهند داشت و ترجیح می دهند که خیلی سراغ شما نیایند.
با چه کسانی و چه مقدار باید ارتباط چشمی داشته باشیم؟
مسلما نمی توان یک قانون و دستور کلی را برای برقرار کردن ارتباط چشمی گفت چون در شرایط مختلف متفاوت است. به عنوان مثال در زمان سخنرانی کردن ارتباط چشمی به طور کلی با زمانی که در حال صحبت با یک نفر هستیم متفاوت است در سخنرانی، سخنران باید بتواند تمام سالن را پوشش دهد به تمام قسمت های سالن توجه داشته باشد. ارتباط چشمی وی با حضار فقط به در حد ثانیه است مگر این که شخصی سوالی بپرسد که در آن صورت شرایط متفاوت خواهد بود. برای برقراری این ارتباط چشمی نیاز به تمرین های زیاد و مسلما سخنرانی های زیاد است زیرا در سخنرانی کردن اول از همه نیاز است که محتوایی خوبی آماده کنیم، بتوانیم آن را به خوبی ارائه کنیم و استرس خودمان را هم کنترل کنیم و این مسائل خیلی نیاز به تمرین دارد و مهارت برقرار کردن ارتباط چشمی بعد از کسب این مهارت ها به دست می آید . به طور کلی اگر مشاهده کردید که یک سخنران می تواند ارتباط چشمی خیلی خوبی برقرار کند بدانید که در کارش خبره است!
اما زمانی که در حال صحبت کردن با یک نفر هستیم باید حتما به عکس العمل شخص مقابل دقت کنیم چون برخی از افراد مخصوصا افراد درون گرا خیلی تمایل به برقراری ارتباط چشمی ندارند و اگر شما این کار را زیاد انجام دهید آن شخص حس خوبی نخواهد داشت. اما اگر با چنین اشخاصی روبرو نبودید بهتر است که یک ارتباط چشمی منطقی و معقولی داشته باشید به نحوی که نه در حد زل زدن باشد و نه این که طرف مقابل حس کند شما اصلا به او توجهی ندارید. برای این کار اول در بحث ها و گفت و گو های دوستانه تمرین کنید زیرا در مکان ها و بحث های جدی شما بیشتر تمرکزتان روی این است که چه چیز هایی را باید بگویید و این که چگونه بگویید، که شخص مقابل متقاعد شود اما زمانی که با دوستانتان هستید خیلی راحت می توانید مهارت برقرار کردن ارتباط چشمی خودتان را بهبود ببخشید. نکته مهم این است که سعی کنید همزمان با برقرار کردن ارتباط چشمی مناسب، به صورت فعال به او گوش کنید یعنی این که هر از چند گاهی سرتان را به نشانه تایید تکان دهید و یا این که بعد از چند جمله ای که او گفت شما یک خلاصه ای از صحبت های او را تکرار کنید همین کار ساده خیلی خیلی می تواند به گفت و گوی شما کمک کند چون شخص واقعا احساس می کند که شما با تمام وجودتان به او گوش می کنید البته این طور نباشد که هر چیزی که او گفت را شما عینا تکرار کنید بلکه برداشت خودتان را بگویید.
برای ارتباط چشمی با بیمار به چه نکاتی باید توجه نماییم؟
ارتباط چشمی با بیمار یکی از ارکان مهم صحبت مخصوصا در زمان پرسیدن سوالات باز می باشد. همان طور که میدانید یکی از اصول مهم در مصاحبه با بیماران پرسیدن سوالات باز و بسته است. توصیه شده است که در ابتدای گفت وگو از سوالات باز استفاده نماییم و در ادامه به سوالات بسته تغییر دهیم. در واقع در ابتدای صحبت زمانی که سوالات باز را مطرح می سازیم قادر خواهیم بود اطلاعات زیادی را به دست آوریم و سپس می توانیم با سوالات بسته دقت و صحت اطلاعات را افزایش دهیم. در زمان سوالات باز یکی از اصولی که می تواند به میزان زیادی به ترغیب شدن بیمار کمک نماید برقراری ارتباط چشمی مناسب با بیماران است.
جهت دریافت مشاوره در زمینه جذب بیمار با مشاوران دکتر لینک در تماس باشید.
مقالات مرتبط:
مدیریت ارتباط با مشتریان ویژه پزشکان
روش های موثر در برخورد با بیمار